باكتري پيري در ساختمان‌ها شناسايي شد

چندین دهه است که دانشمندان به دنبال کشف راز علت پیر شدن ساختمان‌ها بوده‌اند. گرچه گذر زمان، شرایط مختلف آب و هوایی و آلودگی هوا از جمله علل پیرشدن ساختمان‌ها هستند، اما به نظر می‌رسد باکتری‌ها نیز از جمله فاکتورهای فرسایش بناها هستند تا آنجا که زیر‌مجموعه‌اي از علوم زیستی موسوم به «فرسایس زیستی» پا به حیات گذاشته است.

به گزارش خبرگزاری مهر، تاثیرات فرسایشی که ناشی از فعالیت توده‌های باکتریایی می‌شوند از جمله تاثیرگذارترین عوامل در پیرشدن ساختمان‌ها به حساب می‌آید. از این رو و در سال‌های اخیر گروه‌های مختلفی از محققان بر آن شده‌اند تا علل اصلی در فرسایش ساختمان‌ها را مشخص کنند. محققان اسپانیایی و از جمله لئونیل لایز از انستیتو منابع طبیعی و زیست شناسی خاک در سویل اسپانیا تلاش‌های جالب‌توجهی را در این خصوص آغاز کرده‌اند. وی و تیم همراهش در ماه‌های اخیر توانسته‌اند 5 زنجیره جدید از باکتری‌ها را شناسایی کنند که در فرسوده ساختن ساختمان‌ها نقش اصلی را ایفا می‌کنند.
طی دهه گذشته میلادی میکروب شناسان مختلفی از سراسر جهان به مطالعه دقیق اجتماعات میکروبی و فرسایش زیست محیطی نقاشی‌های دیواری متعلق به دوران‌های کهن و همچنین دیوارهای گچ اندود کلیساها پرداخته‌اند.
نتایج این بررسی‌ها شناسایی خانواده خاصی از باکتری‌ها موسوم به Rubrobacter بوده است که عمدتا در سازه‌های باستانی و به خصوص مقابر کشف شده‌اند. دانشمندان بر این باورند که این باکتری‌ها مسوول اصلی تغییر رنگ دیوارها و بناهای قدیمی هستند.
به گزارش مهر، تا پیش از این تنها سه گونه از Rubrobacter شناسایی شده بودند و نکته جالب توجه این است که این گونه‌ها در برابر دماهای بالای محیطی یعنی چیزی در حدود 45 تا 80درجه سلسیوس از خود مقاومت نشان می‌دهند. محققان اسپانیایی در ماه‌های اخیر سه نقطه مختلف را مورد بررسی قرار داده‌اند که در آنها فرسایش زیستی دیوارها و کل بنا کاملا مشهود بوده است. تجزیه و تحلیل‌های مولکولی و میکروبیولوژیکی به عمل آمده از این معابد به کشف 5 زنجیره جدید از Rubrobacter منتهی شده است. این زنجیره‌ها تاحدودی در شکل گیری حالت شکفتگی بر روی دیوارها و ساختمان‌های قدیمی نقش دارند. در فرآیند شکفتگی، نمک به صورت رسوب بر روی ساختمان‌ها ایجاد می‌شود که علت اصلی آن از بین رفتن آب در نتیجه تبخیر طولانی مدت است. این شکفتگی‌ها موجب وارد آمدن خسارات جدی به ساختارهای منفذدار صخره‌ها و سنگ‌ها می‌شود و از این رو دور از انتظار نیست که آن را از جمله عوامل فرسایش تدریجی ساختمان‌های قدیمی عنوان کنیم.